woensdag 1 september 2010

Hoofdstuk 5 - Julia

HET CONCEPT VAN STAGE-MANAGEMENT

Via de ontwerp regels > villa wordt geïntergreerd in het landschap

De plaats van de villa wordt bepaald door punten in het landschap

Voorbeeld: De assen van een aangelegen stad worden verder gezet in het landgoed van de villa.

De tuin is de link tussen de villa en het landschap.

Het belang van de tuin als link tussen de villa en het landschap bleef niet constand, en in Palladio’s villa’s deden zich een aantal gevallen voor waarbij huis en landschap meer met elkaar in contact kwamen. Palladio’s villa’s waren gesitueerd in een groot, plat, vruchtbaar landschap. Bij deze villa’s vormt de tuin een introductie naar het huis. De interactie tussen de villa en het landschap vind plaats door het landschap zelf te organiseren.

Er komt een moment wanneer met zich afvraagt of het schilderachtige beeld nog in toom gehouden word door het plan of dat het overgenomen is door een element van het plan.

Dit is het geval bij de introductie van de assen, opgelegd op het landschap.
- De assen zijn hier heel belangrijk en niet altijd te herleiden naar logische punten
- De assen worden ook wel geplaatst naar punten in het landschap met mooie uitzichtpunten

Het punt dat de assen zelfstandig werden betekende verandering van de architectuur. Nieuwe princiepes gerelateerd aan de natuur en zijn ruimtelijke prestaties kwamen in het landschap.

Tot het midden van de 17de eeuw: De Franse Barok tuin heeft een bergrenst perspectief naar de centrale as om het ontwerp te domineren.

Vanaf de 18de eeuw: In de Engelse tuin worden alle elementen gelinkt naar de assen. Wanneer deze weggehaald worden en wanneer de route door de tuin verschillende uitzichtpunten laat zien is het ruimtelijke concept van het Engels landschap voltooit.

Hoofdstuk 4 - Davi

DE OBJECTIVERING VAN RUIMTE EN HORIZON

Geometrische schema’s afkomstig uit de renaissance, van de natuur worden geuit in wetenschappelijke modellen. Een objectief standpunt is nog niet gedefinieerd. Dit kan alleen d.m.v. een geometrisch plan geïntegreerd in een optische ruimte. De ontdekking van “perspectief” is gerelateerd aan de ontdekking van de horizon.


Ruimte bestaat, maar niet als een onafhankelijke entiteit. Aan de andere kant, ruimte en tijd kunnen onafhankelijk zijn van kwestie en beweging. Het landschap werd een geïntegreerd deel van de compositie. Tekeningen (2D/3D) werden experimenten van gebouwde ruimtes.


Belangrijke theoretici, die met perspectieven hebben geëxperimenteerd waren: Alberti, Jean Pelerin en A. Durer. Leonardi da Vinci experimenteerde mijn zijn schilderkunst, volgens een methode die de ‘costruzione legittma’ wordt genoemd. Geometrie en parallel lopende lijnen, die elkaar niet kruisen. (zoals diepte punten in perspectief schetsen) Het verdwijnende punt.


Anberti nam aan dat een afbeelding niets anders is dan een optische piramide. Het technische probleem waren de vorm en de grootte van een object. Dit creëert afstand, door de hoek en richting van het oogpunt. (hij begon op schaal te tekenen) Bijvoorbeeld met een maatstaaf zoals 1/3 van het lichaam. Dit rationaliseerde de constructie.


Men was niet meer bezig met meetkunde, maar met de positie van het object. Dit werd een architectonische beoefening. Wanneer referentiepunten verdwijnen is het onmogelijk om een ruimte te meten. Fysieke ruimte wordt vertaald naar kunst. Deze ervaring van ruimte wordt gecontroleerd in de vorm van architectuur.


Het gebouw is altijd neergezet in een landschap. Het gebouw op de voorgrond manipuleert diepte en ruimte.


Het panorama zicht, in combinatie met voortuin, terrassen ed. maakt het decoratief en controleerbaar. Ook wel architectuur. Panorama zicht van de horizon, volgens architectuur, kan worden gepresenteerd als een geordende sensatie van oneindigheid. Het was niet de omtrek van het landgoed (wat als grens was aangegeven van de optische ruimte) maar de horizon, veel verder dan dat.

Hoofdstuk 3 - Lisan

THE RATIONALIZATION OF THE CONCEPT OF NATURE

Rationalisatie: beredenering om aannemelijke redenen te geven of te zoeken.

Voor architecten was de wetenschappelijke basis voor kunst de wetenschap naar de geometrie.

Leonardo da Vinci: 'Ik leer meer van de anatomie van een mier of een grassprietje dan uit alle boeken'.

Het neo-platonische idee van het namaken/imiteren van de natuur werd mathematisch verklaard.

De mathematistische interpretatie van natuur werd omgezet in een artistiek concept.

Alberti's architectonische theorie: 3 categorien zijn aanzienlijk voor het doel
- nummer
- dimensie
- positie

Belangrijke consequentie voor villa en landschap --> bredere zin mensen en natuur.
Opgelost in dimensies en proporties.

Hoofdstuk 1 en 2 - Fenna

HET CULTURELE IDEAAL VAN HET LANDELIJKE LEVEN

Kastelen en boerderijen worden in de 15e eeuw verandert in villa’s. Villa’s en boerderijen, ze laten beiden het culturele ideaal van het landelijke leven zien, het zogenoemde villeggiatura.

De nieuwe humanistische elite ademt rust in plaats van handel, terwijl de Christelijke cultuur blijft. Ze kunnen herstellen van vermoeidheid en verplichtingen. Ze zijn weg uit de stad, maar hebben er geen afkeer tegen. Alberti kiest zijn sites zo uit dat er uitzicht is op bergen en vlakten, maar ook op de stad. Ook de constructie is gebaseerd op een stads idee.

Kunstmatig aanleggen van de natuur bepaald door regels.

De villa’s worden steeds meer een plek voor overpeinzing en vermaak. De humanisten wilden twee tradities combineren: klooster beschouwing en pastorale afzondering.

Ficino wou natuur als centrale positie, de tuin is volgens hem bij uitstek een plaats voor beschouwing. De geometrie reflecteert de kosmische orde, en daarmee de goddelijke orde.

Hij vindt dat deugd niks anders is dan natuur getransformeerd in perfectie.

In de villa’s en door de plek waar de villa’s staan kunnen mensen er makkelijk morele regels leren.

Er is een contrast tussen de pastorale afzondering en de actieve deelname aan (kerkelijke) politiek, maar toch gaan deze goed samen.


HET SENSUEEL MAKEN VAN HET LANDSCHAP

De ‘paradijstuin’ zag er als volgt uit: vierkante plattegrond met centraal geplaatst een boom. Vanuit die boom gaan vier stromen in de richtingen van de vier punten op het kompas. Dit is een voorstelling van de vier Evangelisten met Christus in het midden.

De decoratieve elementen maken deel uit van een gefragmenteerde, toegevoegde compositie. De elementen zijn mysterisch en symbolisch.

De tuin is een miniatuur van God zijn Schepping.