Systematische organisatie - Julia

Buiten de standaard punten in de villa’s van Palladio zoals een zaal op de centrale as, absolute symmetrische ordening en open loggia’s hebben de villa’s nog iets gemeen. Alle plattegronden zijn gebaseerd op één enkele meetkundige formule. Hieronder staat het standaard geometrische schema van Palladio en is het schema toegepast te zien in villa Cornaro.

Het Tempelfront - Julia

Tijdens zijn reis naar Rome bedacht Palladio een theorie over de oude woningen, die tijdens de tijd van de Griekse tempels zijn gebouwd maar later verloren zijn gegaan. Hij was er van overtuigd dat de tempels een grote uitvoering waren van de woningen. Iedere woning zou naar zijn overtuiging een eigen tempelgevel bezitten. De tempelfronten werden geassocieerd met waardigheid en voornaamheid. Ze lieten duidelijk de entree zien en leverde een bijdragen aan de grootheid van het werk. Palladio besloot ze toe te passen in zijn villa’s en was de eerste die hierin slaagde.

Deze toepassing begon als het letterlijk er tegen aan plakken van het tempelfront en een trap naar voren. Later werd deze gevel steeds meer geïntegreerd, zo werd de trap eerst langs de gevel geplaatst, later werd de loggia binnen de muren van het huis geplaatst en uiteindelijk werden ook de kolommen in de muur gezet. De ontwikkeling is duidelijk te zien in de afbeeldingen hieronder.

Van links naar rechts Villa Rotonda, Villa Malcontenta, 

Villa Emo en Villa Barbaro

Palladio bedacht steeds nieuwe variaties op dit concept, terwijl ze toch steeds uit een en hetzelfde grondpatroon zijn voortgekomen.

Informatie via bb: De vier boeken over architectuur, 03 Grondslagen van Palladio

Tekeningen van de villa

Foto's van de villa





De Renaissance- Julia

Mooie verhoudingen

In het begin nemen de bouwmeesters vormen uit de oudheid over ter vervanging van gotische elementen. Maar door het bestuderen van de oude bouwwerken en door het lezen van klassieke teksten over architectuur (o.m. Vitruvius’ De architectura) ontdekt men dat de schoonheid van de antieke bouwkunst steunt op de juiste verhoudingen van elementen.

Er wordt gestreefd naar evenwicht tussen hoogte en breedte, tussen vlakke en uitstekende partijen, tussen kubische en sferische elementen. Het gebouw vormt een geheel, niet een element kan worden gemist of overheerst een ander.

Ruimte- en massawerking

Het schip van een gotische kerk kan met verschillende traveeën verlengd worden. Voor renaissance gebouwen is dit anders: zoals het eenmaal ontworpen werd, is het 'eindig' en in zichzelf besloten. 

Het gebouw heeft een compact volume dat uit zeer eenvoudige vormen bestaat -kubus, cilinder, halve bol-, die ook als onderdelen steeds gemakkelijk herkenbaar blijven. De wanden blijven massaal en hun dubbele rol van dragend en afsluitend element. Het wandvlak wordt verdeeld door verticale en horizontale elementen - halfzuilen of pilasters, hoofdgestellen of kroonlijsten - , ofwel worden in de vlakke muur omlijste vensters of blindnissen, aedicula,  ingesneden. 

Overzichtelijke ruimten worden overdekt door vlakke plafonds, doorlopende tongewelven, een concave koepelruimte. De ruimtewerking van de koepel wordt zo berekend dat aan hoog opgetrokken koepels een minder hoge binnenkoepel wordt aangebracht. Dit is een originele vondst van de renaissance. 

Zin voor eenvoudig ruimte-effect verklaart de voorkeur voor centraalbouw. Al is er tegenstelling niet de liturgische noodwendigheden, de schoonheid Van het bouwwerk op zich zelf krijgt voorrang op het praktisch nut. De renaissance bouwkunst streeft naar ideale schoonheid. 

Centraalbouw is de ideale, in zichzelf gesloten bouwvorm van de renaissance. Hij wordt samengesteld door eenvoudige massa's en ruimtevolumes (kubus, cilinder, halve bol), die elk afzonderlijk duidelijk onderscheiden zijn. 

Bron: http://www.stedentipsvoortrips.nl/kunsthistorie/renaissanceitalie.htm

Schema's week 2

Schetsen week 1



Zicht vanuit villa naar tuin



Zicht vanuit tuin naar villa



Citaat van Alberti - Fenna

"I will make use of an Example to illustrate my Meaning. Some admire a Woman for being extremely slender and fine shaped; the young Gentleman in "Terence" prefered a Girl that was plump and fleshy: You perhaps are for a Medium between these two Extremes, and would neither have her so thin as to seem wasted with Sickness, nor so strong and robust as if she were a Ploughman in Disguise, and were fit for Boxing: In short, you would have her such a Beauty as might be formed by taking from the first what the second might spare." (Van: http://www.aboutscotland.co.uk/harmony/harmony.html) In dit stuk tekst wordt voor mij goed duidelijk waarom deze architecten met verhoudingen en proporties werkten om perfectie na te streven.